Dag 15 op Curaçao/ dag 10 therapie

Dag lieve lieve allemaal, goedemorgen Nederland!!! 😃 De laatste therapie dag is een feit! Met gemengde gevoelens verliet ik vanmiddag het terrein, maar daarover straks meer. (Is dit een cliffhanger? 😂😂)

De nacht van donderdag op vrijdag hadden we een pittig nachtje en aangezien we niet meer de jongsten zijn… ik kon de slaap al moeilijk vatten. Van alles ging door mijn hoofd en toen ik net dacht in slaap te vallen rond half 1 stond er een mooi mannetje aan mijn bed die nodig moest poepen. Oké de derde keer al die avond. En meneer neemt even de tijd. Kortom; klaar wakker. Een uur later, net weer ingedommeld, stond hij er weer, pijn aan mijn been mama, oké kom maar bij me liggen. Maar Rens wil dan in slaap vallen door mijn haren te draaien of mijn handen te kriebelen. Hij sliep, ik niet. Op zijn eigen bed gelegd en om 05.00 uur wakker mama! Dit gedrag zijn we van Rens niet gewend. Pieter is er uitgegaan en gepoogd op Rens zijn kamer met Rens verder te slapen. Poging is mislukt. 😃

We besloten er maar rekening mee te houden dat de dag en therapie anders zou gaan verlopen ivm slaap te kort. Rens wilde weer naar het strand om grote Rens te zien. Maud moest eerst nog haar huiswerk maken en dan zouden we gaan. De huur auto was weer gebracht en dus ging Pieter eerst boodschappen doen. Toen Maud klaar was met haar huiswerk, sprak Rens zelf een berichtje in naar de vader van Rens om te vragen of hij kwam zwemmen. Op dat moment begon het mega te regenen. Dus even wachten… de weersvoorspellingen voor de hele dag was niet goed. Al snel besloten Pieter en ik dat na therapie naar het strand en restaurant Karakter gaan geen goede optie zou zijn. Dit vanwege waarschijnlijk een vermoeide dag voor Rens ivm slaap te kort (en dan weten we zijn gedrag wel) en gezien het weer. Met het verhuur bedrijf geregeld dat we de auto tot zondagochtend hebben en reservering Karakter omgezet. Nu nog Rens uitleggen dat het dus vanavond geen uit eten werd. Oeps! Maar goed, toen het droog was liepen Rens en Maud al vooruit naar het strand. Zo mooi om te zien hoe zorgzaam Maud is voor Rens en ze hem niet uit het oog verliest. 

 En al snel zagen we grote Rens en zijn moeder zwemmen. Maar Rens had opeens geen zin meer om te zwemmen. Hem er nog ingezet, dikke pret, maar er toch weer snel uit. 
Ondertussen dronk ik mijn cappuccino welke al vlug door Rens werd leeggedronken. Maud was zo teleurgesteld dat Rens dan toch weer niet gaat zwemmen. Ze wil zo graag met haar broer spelen en zwemmen maar dat zit er vaak niet in omdat hij niets wil en alleen wil kijken. 

Maar Maud speelde super leuk met Rens en samen gingen ze naar het 50 meter bad. Pieter ging ook even zijn 1,5 km zwemmen dus zaten Rens en ik samen gezellig aan de mango smoothie te schuilen. Weer regen. Tja normaal zou het nu nooit zoveel regenen. Dit is weer voor oktober/november. Ja ik zie verschillende nu al lachen, ja het ligt aan mij. Toch Sietske? Iets met een Grieks eiland en wegregenen. Toch Lara, verschillende uitjes vielen lett in het water. Pieter, onze eerste vakantie samen in Zweden. Dussss ga nooit met mij op pad of neem je regen kleding mee! Rond 12.00 uur vond ik Maud weer en gingen we lunchen om daarna naar de laatste sibbling en therapie sessie te gaan.  En ja hoor, toen begon het. Rens wilde niets meer, sprak uit dat hij iedereen ging slaan, schoppen en krabben. Hierop besloten dat Maud en pieter vast vooruitgingen en ik hem rustig zou proberen te krijgen. En dat lukte. Grapjes maken kan soms  het verschil maken, soms… Dus toen Rens en ik lachend en dansend het terrein op kwamen, waren Maud en Pieter enorm verbaasd. Rens was zo blij dat hij Markus weer zag en noemde hem de hele tijd zijn maatje van Vriendjes (Rens zijn vorige Bso). Edward, geen zorgen, jij bent en blijft zijn woensdag maa(r)tje! 😃 Lindsay was vandaag echt ziek en dus ging er een extra trainer mee om Markus soms te vertalen van Duits naar (accentloos ) Nederlands. Na een half uur kwam Rens helemaal, vanuit de therapie ruimte, happy op Markus zijn arm naar buiten en renden ze naar de verkleedruimte. Het was gek dat we wisten dat dit de laatste keer was dat we daar zo stonden, kijkend naar het dok. Op de kant ging het nog goed, maar het water in werd weer een ding. Zie het filmpje waarin duidelijk te zien is dat Rens er niet blij mee is en fysiek wordt. We laten het jullie zien, zodat jullie weten wat we bedoelen. En die kleine nagels in je gezicht doen zeer! 

 Daarom Toch maar weer de kant op en spel met de bal op het dok. Ook mocht Rens de dolfijn Kanoa veel opdrachtjes geven en werd er zelfs een kus gegeven. 
 

En toen gebeurde dat waar we al langer bang voor waren! Rens kwam over de brug teruglopen met zijn tas met handdoek en zwembroek en ja hoor de tas vloog zo bij de roggen het water in! Oeps! Zoals velen weten is er ook een keer een bril van een Duitse mevrouw (die Rens zo van haar neus greep) in de sloot rondom het eiland van de apen beland, heeft mijn zus haar bril tussen de eenden uit de sloot kunnen vissen, en mijn schoonouders zijn met een haak sleutels uit de sloot gaan vangen. Jaaaa je maakt heeel wat mee! 

Hierna wilde Rens zijn tas niet meer afgeven aan pieter en was hij moeilijk om te krijgen. Uiteindelijk werd hij rustig en gingen we binnen (ivm de regen na praten). Ze gaven aan dat Rens snel dingen spannend vindt en echt iemand ontzettend goed moet vertrouwen en dat vertrouwen ook moet voelen. Dat het water in gaan voor hem zo spannend is dat hij er soms in blijft hangen. Dat wanneer hij fysiek wordt, wat afstand moeten nemen en duidelijk stop ermee moeten zeggen. Simpel gezegd, maar soms moet je dat weer even horen. Markus kwam er ook achter, dat op zo’n moment Rens straks vast houden niet helpt. Het helpt ook zijn handen rustig vast te houden, op een rustige plek, rustig zeggen dat het moet het stoppen en vragen of hij bang is Of het spannend vindt. Ze zien een heel gezellig ventje die de massages steeds fijner gaat vinden maar wel eerst wil zien hoe het erbij een ander uit ziet of evt middels spiegel. Een verslag gaat dus nog geschreven worden. Ik zat daar enigszins met een brok in mijn keel naar te luisteren met Rens op mij schoot die heel dicht tegen mijn aanzat. Mannetje mannetje wat is de wereld toch moeilijk en spannend voor je. Uiteraard wist ik dat ze niet het lastige gedrag weg konden toveren maar ergens hoop je het negatieve fysieke gedrag niet meer te zien. Maar…. Zoals ons al door meerderen (ouders van deelnemers en therapeuten) is uitgelegd, dit alles heeft bij Rens tijd nodig om te laten bezinken. Het resultaat is soms nog weken later te merken en uiteraard ook met wat wij thuis toe gaan passen. Daarbij hebben we het gedrag hier veeeeel minder al gezien!  Nu was het afscheid nemen echt gekomen; we kregen een tasje met daarin een fotomapje van Rens en een usb stick met filmpjes! Rens wilde de foto’s meteen bekijken! 

Ondertussen waren de meiden ook klaar met het sibbling programma dus de nodige knuffels werden uitgedeeld! 
 

Ook Maud had een tasje meegekregen wat ze thuis aan ons wilde laten zien! En Rens kon grote Rens ook nog even snel een knuffel geven. Wat een leuk stel samen! Ook weer te merken dat zo’n stoere jongen wel wat gewend is. 

Floor liet ons nog weten hoe blij hij was geweest met Maud in zijn groepje; vrolijk, gezellig, ondeugend en met een duidelijke mening. 😃 Ja soms te duidelijk. Haha! Maar wat je ziet is wat je krijgt. Onderweg konden Rens en Maud maar niet van elkaar afblijven. 

Mama, Rens knuffelt echt veel meer en langer met mij! ❤️ Met Maud afgesproken dat wanneer ook zij veranderingen ziet aan Rens dat ze dat ons laat weten of opschrijft. Soms zie je de dingen even niet meer zo scherp. We zijn meteen naar huis gegaan want we merkten dat we allemaal op waren, dit kostte iedereen veel energie. Maud liet huis meteen alles zien uit haar tasje. Zo trots! 

Thuis even gebeld met mijn ouders (blijft gek om te zien dat het donker is en ze warme kleding aan hebben en ondertussen werd Maud via Face time gebeld door een vriendje uit haar klas met zijn moeder. Zo lief! Rens wilde nog even met Oom Arnold bellen en zag zin vriend Rowan ook nog even. Helemaal leuk! Toen lekker aan de wijn terwijl het buiten ons balkon maar door regende. Maud ging vervolgens naar haar sibbling vriendin Suus voor de bbq, wat nu vlees uit de pan werd, en een ijsje van de boulevard. Na het eten gingen Rens en ik samen in bad. Mama, bad is hier groot dus kan. Tja ik kon geen ander excuus bedenken. Dus gezellig samen in bad en baarden en pruiken maken met het sop! Rens ligt inmiddels in bed (20.35 uur) en lag al bijna te slapen toen ik mijn vaste woorden zei; Ik hou van jou tot aan de maan en terug en als jij je oogjes dicht doet, kan alles! Hopelijk slaapt hij lekker door! Lieve allemaal, weer een lang verslag! Maak er een mooie dag van en HCIJ zet hem op!!!