Dag 16 op Curaçao

Dag allemaal, goedemiddag Nederland en goedenavond Dubai! 
Ons één na laatste verslag! Sorry weer wat later dan gewend, maar dan weten jullie inmiddels dat de avond later is geworden! Haha. Ik zit dit nu te schrijven op Rens zijn kamer, met de half ingepakte koffers naast me. Pieter zei net: Het eiland huilt omdat we weggaan. Het hoost!!! Onze slaapkamer wordt alvast schoon gemaakt zodat de buurman (die normaal met zijn vrouw in dit appartement zit) de spullen vanuit hun appartement kan oververhuizen. Wij kunnen dan verder deze dag hier blijven. Super lief!! Hopelijk gaat het weer zo beter worden zodat we er nog een strand/zwembad dagje van kunnen maken! 
 

Terug naar de dag van gisteren! Die was goud!! Rens was de nacht weer iets onrustig, maar dat nemen we echt voor lief. Er gebeurt mogelijk zoveel in dat mooie koppie van hem. Na mijn HIT workout, laatste keer huiswerk van Maud,  ontbijten, douchen etc zijn we in de auto gestapt. Maud wilde heel graag een typisch Curaçao’s naam bordje dus toch nog even naar Willemstad. De markt was nu wel open dus even door deze overdekte ronde markt gelopen. Zo mooi om te zien dat Rens het nu fijn vindt Maud haar hand vast te houden. Hij heeft alle (vooral mannen) even gedag gezegd en een boks gegeven. Zo bijzonder om te zien hoe de bevolking hier op Rens reageert! 
 

Daarna weer in de auto gestapt om naar de andere kant van de brug te gaan (we gingen Rens maar niet frustreren om in de warmte te gaan lopen) alwaar de bordjes gemaakt zouden worden. En ja hoor vandaag stonden ze er wel! Drie super lieve meiden die aan hun kraampje zaten te schilderen. Maud en ik kozen een leuke uit. Die van mij houd ik nog even voor mezelf ivm bepaalde lezers… 😂

 We zagen het niet aankomen… Maud gaf Rens een kus en opeens hop zijn handen meer dan hard vast in haar haren en keihard trekken. Maud gilde het uit van de pijn. Zo sneu en wij deden onze best hem los te laten. Zo hebben wij en Maud al heel wat krassen op ons lijf en plukken haar eruit. Maud was zo verdrietig waarom dit gebeurde en Rens was eerst niet meer te turnen. Iedereen die voorbij kwam moest opletten. Dus even een terras hebben we maar niet gedaan en hebben maar even bij de brug rustig gewacht tot het schilderwerk klaar was en Rens hopelijk rustiger werd.

Eerlijk gezegd zagen pieter en ik de planning van deze dag al weer in het water vallen… Uiteraard bespreken we dan wat er nu gebeurd moet zijn in Rens zijn hoofd en we denken; in de auto, uit de auto, in de auto en weer over een soort van markt. Voor hem niet helder wat we nu gaan doen. En hoe op te lossen; tja met pictos is dat ook lastig want soms lopen dingen nu eenmaal anders… 
Na goed uitgelegd te hebben aan Rens zijn we richting Piscadera gereden om nu toch echt te lunchen bij De Visserij. We waren er iets voor 12.00 uur dus men stond al te wachten tot het open ging. In een rij wachten tot je wat kan bestellen (de vangsten van de dag) en wat een mazzel; alles wordt glutenvrij gebakken!! Niets in paneermeel, maar kruiden! 

Ohhhh man man man wat was dat heerlijk! Verse tonijn, gebakken zeebaars en heerlijke gamba’s!! Tja en eigenlijk wilden we nog wel een portie van die heerlijke gekruiden gamba’s. Maar dan moesten we eigenlijk weer in de rij vertelde de bediening. Maaaaaarrr voor ons ging ze het regelen! We hadden geen frietjes besteld want in de avond gingen we weer uit eten. Maar deze mevrouw vond onze kids denk ik zo leuk, dus kwam ze al verrassing met een bakje frietjes aan. Op hoop van zegen dat het echt glutenvrij gebakken is. Maud was er helemaal onderste boven van dat iemand zo lief kon zijn en liep nog even naar deze mevrouw toe om haar hartelijk te bedanken. Is goed, dushi! 😍 
Aangezien Rens op zich weer in een hele goede bui was (wilde Maud maar kusjes geven, heel graag met haar dansen en bleef maar zeggen; sorry. En Maud was het niet vergeten maar was wel weer zo lief voor haar broer) besloten we nog even richting het Kokomo Beach te rijden. Langs de flamingo’s! Wow er stonden er echt wel duizenden!! Niet normaal! Op de foto moeilijk te zien, maar ze staan ook aan de overkant.

Gekomen bij Kokomo Beach ben ik eerst even alleen uitgestapt om te kijken of dit wel wat voor Rens is ivm schaduw, stoelen etc (ja zo gaat dat bij ons.. helaas) Maar het zag er zo leuk uit en er was een groot restaurant met veel schaduwplekken. Er waren heel wat schommels te zien. Normaal wil Rens dan vaak niet meer uitstappen maar nu wilde hij snel met me mee! 

Pieter en Rens zochten een plekje op het terras en Maud en ik ging en DE foto voor op Kokomo Beach maken. Dat ging nog niet gemakkelijk met grote stenen en een gladde schommel. 

Pieter en ik bestelden een koffie (hij warm en ik een koude) en besloot zelf te vragen of ze smoothies hadden. Uhhh Maud je hebt net al een Fanta op enzo. Maar ze vroeg het zo lief en dan dat ze hem ging delen met Rens. We waren dus om! En wat hebben we gelachen! Rens dronk sneller dan Maud en dat was natuurlijk niet de bedoeling.

Dikke pret doordat Maud snel wegrende met de smoothie en Rens er achteraan rende. Daarna werd er nog volop gestoeid en gegiecheld! Dat zien we niet vaak zo lang en zo goed gaan! 
 

Hierna besloten we lekker terug te rijden naar ons huis. Er waren geen bedjes vrij en aangezien we vanavond nog uit eten wilden, leek het ons beter Rens even een chill moment te geven. Hij dook achter de IPad en Maud lag relaxed op onze kamer op haar telefoon. En wij…. Gingen voor het eerst liggen op de relaxed stoelen op het dakterras met een wijntje. Helaas was dat weer van korte duur. Rens kwam ook naar boven en kwam tig keer vragen wat we gingen eten? Frietje met hamburger mama? Uhhh Rens ik weet niet of de hamburger gv is. Maar uiteindelijk ging hij tegen zich zelf kletsend op Maud haar bed zitten (zit aan het grote balkon/dakterras vast). Dus weer rust… Maar toen ontdekte Maud dat Rens op haar kamer was. Haar domein. Daar waar we hem steeds vandaan hebben gehouden maar nu dachten; hij zit rustig, Maud rustig etc. Not!! Maud boos, Rens daarvan overstuur en Maud een kras van Rens op haar hoofd. Allemaal dikke tranen. We zagen het aankomen en waarschuwde al tegen Maud dat ze het beter kon laten. Maar je bent 8 en een meid dus daar luister je niet naar. We hebben mega ons best gedaan om Rens weer rustig te krijgen.., Ja ook nu weer dachten we; daar gaat ons etentje. Uit ervaring weten we dat Rens dan vaak niets meer wil, mega moe is en snel weer tot explosie kan komen. Maar meneer werd weer rustig en dus hadden we weer hoop. Na een snelle douche, in de auto gestapt voor een bijzondere hobbelige weg naar het restaurant Karakter (Westpunt). Maud en Rens hadden de grootste lol door te doen of de weg een achtbaan was. Handen omhoog en gillen maar! Super leuk! En zo mooi om te zien dat Rens de aanwijzingen van Maud op volgden en er helemaal in mee ging. Uiteindelijk waren we op bestemming. Het ligt op een resort waar je pas naar binnen komt na het tonen van je ID. Toch knap dat Pieter gewoon door kon rijden. En bedenk dat we in een witte Picanto zaten. Dus pieter opgekruld achter te stuur. Ik achterin met Rens (dan blijft het vaak het gezelligst 😄). We bedachten ons dat sommigen mensen zo naar Frankrijk rijden. 😳

Maar we liepen dus naar beneden en wauw wat is dit een mooi plekje!!! Er naast zijn ook strandbedden maar wij zagen al snel dat dit geen strand voor ons/Rens was. Een trap om de zee in te komen. 
Bij het restaurant stond een man muziek apparaat op te stellen. Rens ging netjes vragen of hij ging zingen en hoe laat. Voor ons altijd fijn om te weten om Rens hierop voor te bereiden. Soms start een band een paar uur later en dan vraagt Rens elke minuut wanneer het begint en gaan we al weg voor het begint… maar deze man beloofde Rens heel lief over 10 minuten te beginnen. En dat klopte ook echt!!  En dat hierop Curaçao!! 
 

Wat was het eten heerlijk!! En Rens; die kreeg een gv hamburger met broodje! Meneer dus helemaal door het dollen. Het duurde best lang voor het eten kwam maar wat hebben ze goed gewacht. Maud kleurde, liep wat heen en weer en samen hebben we een hinkelbaan in het zand gemaakt. Zo leuk!!! De muziek was echt top en de zanger paste zijn tekst soms aan aan wat hij bij ons zag gebeuren. Tja toen Maud zijn naam Steve in het zand scheert voor zijn neus kon ook daar een mooie tekst niet over weg blijven. De serveerster zei dat voor Rens ook nog ijs was, dus een bakje met ijs en slagroom voor beiden werd gebracht. Tot ik bij Maud zag dat er crunchy onder in het bakje zat. En ja ook bij Rens. Snel bij hem weggehaald en gelukkig kwam er snel een nieuw bakje. Je ziet maar hoe goed we altijd alles moeten checken voor Rens. Want een glutenfout is voor Rens echt niet grappig. Veeeeel later dan anders gingen we bij Karakter weg. En weer die hobbelige spannende weg terug! Wat een top dag was dit toch!!! Genoten met een grote G!!